เขาชอบเราจริงหรือเปล่า?

มีผู้ชายคนหนึ่งเป็นเพื่อนในห้องของเราเองเขาเป็นเด็กใหม่ที่ย้ายมาตอนเทอม2  มีเพื่อนผู้ชายในห้องมาบอกเราว่าเด็กใหม่ที่เข้ามาเขาชอบเรา เราก็แบบไม่ได้อะไรก็เห็นเขาเป็นเพื่อนเหมือนทุกคนปกติ จนวันหนึ่งเขาทักเฟสเรามาก็ถามปกตินะแบบทำไรกินข้าวยังประมาณนี้ก็แบบคุยกันมาเรื่อยๆจนวันนึงเขาบอกกับเราว่ามีอะไรจะบอกแต่ถ้าบอกแล้วอย่าโกดนะ สัญญานะ แล้วเขาก็มาบอกชอบเรา เราก็แบบไม่ได้ตกใจอะไรเพราะที่ผ่านมาเหมือนเราเองก็รู้อยู่แล้วอ้ะแต่เราก็ปฎิเสธไปแต่เขาก็ยังคุยกับเราเหมือนเดิม เราแบบก็คิดว่าเขาก็เหมือนผู้ชายทั่วไปที่ผ่านเข้ามาแล้วก็หายไป เราคุยกับเขาจน 2 ปี เขาคือผู้ชายคนแรกที่คุยกับเราทุกวัน บอกเราตลอดทั้งๆที่เราไม่เคยถามว่าทำไรอะไร เขาคอยถามเราเสมอว่ากินข้าวยัง อย่านอนดึกนะ นอนให้ห่มผ้าให้ถึงหน้าอกนะ ซึ่งผู้ชายคนอื่นก็จะบอกเราแค่ฝันดีนะ และในช่วงปิดเทอมเขาก็ไปเที่ยวหัวหินเขาถามเราว่าใส่เสื้อเบอร์อะไร เราก็แบบมันตัองซื้อใหัแน่เลยคิดใจใน แต่เราก็ตอบมันไปนะแต่ตอบกวนหน่อยอ้ะ55 (เบอร์ s ) แล้วเราก็ถามว่าถามทำไมเขาก็ไม่บอก แล้วพอใกล้วันเปิดเทอมเขาก็ถามเราว่าเพื่อนในห้องผู้หญิงมีกี่คน (แบบโรงเรียนเราเป็นหญิงล่วนอ้ะ) เราก็ตอบไปแล้วเขาก็บอกวันแรกต้องไปเรียนถ้าไม่ไปเขาจะเฟวไรงี้ เช้าวันไปเรียนเขามีดอกไม้ให้เพื่อนผู้หญิงทั้งแต่พอถึงเราเขาบอกกมดพอดี55555 เราก็แบบอ๋อเคไม่เป็นไรแล้วก็แกล้งมันแบบกวนตีนขำๆว่าโกด (แต่ในใจก็แปลกๆแหละว่ามันต้องมีไรแน่เลย) แต่เย็นวันนั้นก็เงียบกริบไม่มีไร ช่วงเย็นเขาก็ทักมาว่าแบบวันนี้ขอโทษนะที่ไม่ได้ให้ดอกไม้ แล้วเขาก็ส่งรูปแหวนมาแบบบอกเราว่าของเราอันนี้นะ เราก็ปกติเป็นคนกวนๆอ้ะเลยตอบไปว่าอ๋อสร้อยสวยนะ555 แต่เขาก็จริงจังอ้ะแบบบอกกับเราว่าเขาให้นะฝากรักษามันด้วย บอกกับเราว่าจะรับหรือไม่รับก็ได้แต่เขาจะให้ถ้าไม่เอาก็เอาไปทิ้งได้เลย.. เราก็คิดนะถ้าเรารับแหวนมาก็เหมือนเรารับรักอ้ะเราก็ไม่อยากให้เขาคิดไปไกล เราก็พยายามจะปฎิเสธเลยบอกเขาไปว่าเราเป็นคนดื้อ ซนแบบรักษาของไมีเก่งกลัวทำหาย แกเก็บไว้เห่อะถ้าหายเค้ารู้ว่ามันเสียความรู้สึก แต่เขาก็บอกเราว่าไม่เป็นไรถ้าให้แล้วเราดูแลไม่ดีก็ไม่เป็นไรเขาอยากให้ และเขาก็บอกพยายามรักษามันหน่อยนะอยากให้เก็บไว้ พอเช้าวันไปเรียนเขาก็เดินเข้ามาหาเราแล้วเอาแหวนมาให้ เขาแบบเอามาใส่มือเราแล้วแบบก็เดินไปเลยอ้ะ แต่เราก็แบบเอ้าไรว่ะ แบบงง แต่ก็เออไม่อะไรอ่ะแล้วเรากับเขาก็คุยกันมาตลอดเขาก็แบบขอเราคบนะเราก็ปฎิเสธเหมือนเคย จนมาวันนึงเขาแบบจริงจังมากจนเรารู้สึกได้อ้ะ เขาขอเราเป็นแฟน ทำบอกกับเราทุกอย่างแบบเราอ่านแล้วก็ตกใจอ้ะ แบบคิดนะมันบ้าโรคจิตป่ะเนี่ย ชอบเพ้อเจ้อน่ารำคาญอ้ะแต่เขาก็เพื่อนเรา เราก็บอกเขาไปแบบจะอยากเป็นแฟนทำไมเดียวก็เลิกกันแล้วเราจะมองหน้ากันติดหรอ เขาก็บอกเพราะเขานิสัยไม่ดีไม่มีอะไรดี แต่คือที่ผ่านมามันดีนะดีมากด้วย แต่คือเรามองเขาแค่เพื่อนจริงๆ... และเขาก็บอกกับเราว่าต่อไปนี้เขาคงจะไม่คุยกับเราเพราะถ้ายังคุยกับเราเขาคงทำใจไม่ได้ที่ให้คิดแบบเพื่อน อารมณ์นั้นคือเราก็แบบเรื่องแค่นี้ทำไมหรอต้องตัดเพื่อนเลยหรอ แต่เราก็บอกเขาไปว่าพูดเองนะที่จะไม่คุยและทุกวันที่ไปเรียนเรากับเขาก็ไม่พูดไม่มองกัน แบบมันอึดอัดมากมากๆๆๆๆๆๆ แบบโอ้ยคุยกันทุกวันอ้ะแล้วโต๊ะเขาก็อยู่หลังเรา มันเหนื่อยมากอ่ะที่ต้องทำแบบนี้  เราก็แบบปรึษาเพื่อนในกลุ่มเขาก็แบบเออมันบ้าป้ะเนี่ยย555555  แบบแล้วเพื่อนก็ไปคุยกับเขาว่าทำไมไม่คุยกับเรา จนเขามาขอโทษเรา แต่คือทุกอย่างมันก็ไม่เหมือนเดิมแต่เราก็คุวกับเขาอยู่นะแต่มันก็ไม่เฮฮาเหมือนเมื่อก่อนแล้ว แบบก็ทำไรไม่ถูก เราก็ไม่ได้คุยกับเขาสักพักนึง แล้วเขาก็ไปคบกับรุ่นน้องในรร. แบบความรู้สึกแรกที่เรารู้ก็ดีใจนะแบบเขาจะได้ไม่มากวนเราอ้ะ. คือมันดี ต่อมาแบบเราก็เห็นเขาแบบรักกันดีอ่ะเฟสทามมา แต่ก็เออไม่คิดไรมั้ง ดีแล้วก็เพื่อนกันแล้วเรากับเขาก็เริ่มปกตินะ แล้วเขาก็มาเหมือนแกล้งเราอ่ะว่าแบบไม่ต้องเสียใจไม่ยอมเลือกเขาตั้งแต่แรกเราก็ตอบไปโอ้ย!! แล้วก็เดินหนีแบบตอนนั้นคิดว่าแม่งกล้ามาบอกเนอะใครจะเลือกไม่มีอะไรน่าเลือก5555  แล้วแบบก็เพื่อนอะเนอะมันก็ต้องคุยงานกันแล้วแบบเขาก็เลิกกับน้องคนนั้น ก็ไม่ได้คุยไรกันมากจนมาวันนึงเขาทักมาก็คุยปกตินะแล้วคืนนั้นเขาก็บอกฝันดี ห่มผ้าให้ถึงหน้าอก แบบเหมือนทุกอย่างที่เขาเคยดีกับเรามันเข้ามาแบบความรู้สึกนั้นมันดีนะ เราก็เริ่มคุยกับเขาอีก - - แล้วมีเพื่อนเขาอ่ะมาชอบเรามาขอเบอร์เรากับเขา แล้วคือเขาก็ให้ไปอ้ะ แล้วพอเราถามว่าได้ให้ไปไหมเขาตอบว่าไม่แล้วพอเราบอกอย่าให้รู้ทีหลังนะ.. อีกสักพักเขาก็เดินมาบอกเราอะว่าเขาเป็นคนให้ไปเอง ขอโทษนะ เราก็คิดอ้ะเอออย่างน้อยมันก็มาบอกเราก็บอกกลับไปว่า เออต่อไปอย่าไปให้ใครอีกนะ แล้วแปบเราก็คุยกับเขาไปเรื่อยๆ จนวันนึงเขาก็ขอเราคบ แต่เราก็ตอบเหมือนเดิม เราเป็นเพื่อนกันดีกว่า มีไรก็คุยกันได้ทุกเรื่องไรงี้ อีกไม่นานเขาก็มีแฟนใหม่เป็นรุ่นพี่ที่รร. ในตอนนั้นเรากับเขาก็ไม่ได้คุยกัน แล้วมีคนมาชอบเราเขาเป็นรุ่นพี่ที่จบไปแล้ว รุ่นพี่คนนั้นก็มาขอเบอร์เรากับเขาเพราะเห็นว่าอยู่ห้องเดียวกัน และเขาก็ให้ไป คือทีแรกเราก็ไม่รู้เราถามเอาจากรุ่นพี่คนนั้นแบบรุ่นพี่ก็แคปแชทที่คุยกันตอนที่พี่ขอเบอร์เรากับเขามาให้ดู แต่พี่คนนั้นก็ไม่รู้นะว่าเรากับเขาเคยคุยกัน แต่บอกเลยเราเสียความรู้สึกมากๆที่เขาให้เบอร์เราไป คำพูดที่เราเคยพูดไว้อ่ะ ตอนนั้นแบบก็เสียใจอ่ะและผิดหวังในตัวเขามากความเชื่อใจที่มีมากมายก็หมดไปแบบไม่เหลือเลย   แต่ก็ไม่รู้สินะจากที่เราผ่านหลายๆอย่างมามันก็ทำให้เราเริ่มไม่ปกติกับตัวเอง เรารู้สึกไม่ดีเวลาเห็นเขากับแฟน เราพยายามจะไม่คิดอะไรแต่มันก็คิดเรารู้ใจว่าเราชอบเขา รักอ้ะรักเขา😓 แต่ก็เข้าใจว่าเราพลาดเองโอกาสตั้งมากมายแต่ก็ไม่เคยเห็นเอง555 😞😞😞😞😞😞😞
ทุกวันนี้คือเรากับเขาก็ไม่คุย ไม่มองหน้ากันอีกเลย.. เราแค่อยากรู้ที่ผ่านมาเขารักเราจริงหรือป่าว😣